Noli Me Tangere Kabanata 38: Ang Prusisyon

TALASALITAAN

tangan – hawak, dala
Hermano Tarcero – kasaping karaniwang mamamayan ng ikatlong orden
andas – pinalamutian at may baras na platapormang pinaglalagyan ng imahen ng santo, at pinapasan kung prusisyon
kubol – isang tíla toreng patulis, na karaniwang ginagawâ sa mga altar kapag ipinuprusisyon
loa – mahabàng tula ng papuri, karaniwang binibigkas bílang pagsalubong sa isang panauhing opisyal, parangal sa patron kung pista, o intermisyon sa dula at palatuntunan
napukaw – pag-antig, nakuha ang atensyon

MGA PANGUNAHING TAUHAN SA KABANATA

Maria Clara
Crisostomo Ibarra
Kapitan Tiyago
Kapitan Heneral

BUOD NG KABANATA 38: ANG PRUSISYON

Ang pagtunog ng kampana at paputok ay signos ng pag sisimula ng prusisyon. Ang mga nakikiisa ay may tangan na kandila at parol.

Para sa mga santong sina San Juan Bautista, San Francisco, Santa Maria Magdalena, San Diego De Alcala at Mahal na Birhen ang isasagawang prusisyon. Hinihila ng anim na Hermano Tercero ang karo ni San Diego.

Naglalakad ng magkasama ang Kapitan Heneral, mga kagawad, Kapitan Tiyago, alkalde, alperes at Ibarra na napilitan lamang sumama dahil sa imbitasyon sa kanya ng Heneral.

Inihinto ang mga karo at andas ng mga santo sa tapat ng bahay ni Kapitan Tiyago kung saan may isang kubol sa pagdadarausan ng pagbigkas n ng tulang papuri o loa sa pintakasi ng bayan.

Pinangungunahan ang pila ng prusisyon ng tatlong sakristan at sinundan ng guro, mag-aaral at mga batang may dala-dalang parol na papel.

Sinimulan ang pagpupuri sa wikang Latin, Kastila at Tagalog nang ang isang batang lalaki na may pakpak, nakabotang pangabayo, naka banda at may bigkis ang umusbong.

Sumunod naman ang awitin ni Maria Clara ng Ave Maria kung saan lahat ay nabighani nito. Dama naman ni Ibarra ang dalamhati ng dalaga.

Napukaw ang atensyon ni Ibarra ng ito ay kausapin ng Kapitan Heneral tungkol sa imbitasyong makasalo siya sa pagkain kung saan kanilang pag-usapan ang pagkawala ng dalawang batang sakristan na sina Crispin at Basilio.

ALAM MO BA?

Malalim ang mga ugat ng tradisyon ng pananampalataya na nalinang ng mga Espanyol sa Pilipinas. Matutukoy rito ang loa, isang anyo ng tulang papuri sa patron ng bayang nagdaraos ng kapistahan. Binibigkas ito sa Latin, Espanyol, Tagalog, at iba pang katutubong wika.
Sa paglibot ng prusisyon sa pangunahing mga kalye ng bayan, tumitigil ang mga santo sa paligid ng isang entablado na inihanda ng pamilyang may miyembro na karaniwang pinabibigkas ng loa. Pagkatapos ng pagbigkas, magpapatuloy ang prusisyon na hahantong sa isang misa sa simbahan.

Mensahe at Implikasyon ng Kabanata

Ang paglalarawan sa isang akdang tulad ng kabanatang ito ay nakabubuo ng imahe, atmospera, pananaw, at sitwasyon. Sa kabanatang ito, inilarawan si San Juan na nagmukhang kaawa-awa. Sa paglalarawan din sa kabanatang ito, buhay na buhay ang paglahok ng bayan sa prusisyon ng patron ng kapistahan.
Nakalilikha rin ang paglalarawan ng pananaw na kabalintunaan, tulad Ing pamamalo na “makapagliligtas” umano ng kaluluwa. Sa paglalarawan naman ng gayak ng isang batang lalaki na tulad ng suot ng alkalde mayor, nabuo naman ang isang kahanga-hangang sitwasyon na maaaring ikatuwa o ikainis ng ginaya.

Buong Sipi ng Kabanata 38: Ang Prusisyon